Patomorfologia to jedna z najważniejszych dziedzin medycyny, zajmująca się badaniem zmian chorobowych w tkankach i narządach na poziomie makroskopowym, mikroskopowym i molekularnym. Patomorfolodzy analizują próbki pobrane od pacjentów (biopsje, wycinki operacyjne, cytologie), by postawić ostateczną diagnozę, określić rodzaj, stopień zaawansowania i charakter choroby. Kluczową rolę patomorfologii odgrywa w diagnostyce nowotworów – to właśnie patomorfolog określa typ histologiczny guza, jego złośliwość, obecność przerzutów i cechy molekularne, które decydują o wyborze leczenia. Patomorfologia jest niezbędna także w diagnostyce chorób zapalnych, autoimmunologicznych, zakaźnych i degeneracyjnych. Badania patomorfologiczne pozwalają ocenić skuteczność terapii, monitorować przebieg choroby oraz identyfikować powikłania. Współczesna patomorfologia korzysta z zaawansowanych technik – immunohistochemii, mikroskopii elektronowej, badań genetycznych i proteomicznych. Dzięki temu możliwe jest coraz dokładniejsze rozpoznawanie chorób i personalizacja leczenia. Patomorfolog współpracuje z lekarzami wielu specjalności – onkologami, chirurgami, internistami, ginekologami. Jego praca często decyduje o losie pacjenta, skuteczności terapii i rokowaniu. W Polsce brakuje patomorfologów, a ich rola jest wciąż niedoceniana – tymczasem to właśnie oni stoją na pierwszej linii diagnostyki i walki z chorobami cywilizacyjnymi.
