Persuflacja – diagnostyka, znaczenie kliniczne i nowoczesne metody leczenia

Persuflacja to procedura medyczna polegająca na wprowadzeniu gazu (najczęściej powietrza lub CO2) do określonej jamy ciała w celach diagnostycznych lub leczniczych. Najczęściej stosowana jest w ginekologii do oceny drożności jajowodów (persuflacja tubarna), w chirurgii do wytworzenia odmy otrzewnowej przed laparoskopią lub w gastroenterologii do rozprężenia jelit. Diagnostyka polega na obserwacji przepływu gazu przez struktury anatomiczne, co pozwala wykryć niedrożności, zrosty, przetoki. Znaczenie kliniczne persuflacji polega na minimalnej inwazyjności, możliwości szybkiej oceny drożności, planowania leczenia chirurgicznego oraz monitorowania efektów terapii. Nowoczesne metody obejmują persuflację pod kontrolą ultrasonografii, zastosowanie gazów o niskim ryzyku powikłań oraz integrację z technikami obrazowania 3D. Persuflacja jest bezpieczna, szybka i skuteczna, jednak wymaga doświadczenia personelu i odpowiednich wskazań.