Pierścień dopochwowy to nowoczesna, hormonalna metoda antykoncepcji przeznaczona dla kobiet, które szukają wygodnej i skutecznej ochrony przed nieplanowaną ciążą. Jest to elastyczny, przezroczysty krążek o średnicy około 5 cm, który umieszcza się samodzielnie w pochwie na trzy tygodnie, po czym następuje tygodniowa przerwa na krwawienie z odstawienia. Pierścień uwalnia niewielkie dawki dwóch hormonów – estrogenu i progestagenu – które hamują owulację, zagęszczają śluz szyjkowy i zmieniają błonę śluzową macicy, uniemożliwiając zagnieżdżenie się zarodka. Do zalet pierścienia dopochwowego należy wysoka skuteczność (wskaźnik Pearla 0,3–0,65), wygoda stosowania (wystarczy pamiętać o wymianie raz w miesiącu), brak konieczności codziennego przyjmowania tabletek oraz możliwość samodzielnego zakładania i usuwania. Metoda ta nie wpływa negatywnie na życie seksualne, a hormony wchłaniają się bezpośrednio przez błonę śluzową pochwy, omijając przewód pokarmowy, co zmniejsza ryzyko działań niepożądanych ze strony układu trawiennego. Wady pierścienia to możliwość wystąpienia skutków ubocznych typowych dla antykoncepcji hormonalnej (nudności, bóle głowy, tkliwość piersi, zmiany nastroju), ryzyko miejscowych podrażnień, upławów czy infekcji pochwy, a także sporadyczne wypadnięcie pierścienia (np. podczas stosunku, wypróżniania). Nie jest zalecany kobietom z przeciwwskazaniami do estrogenów (zakrzepica, migreny z aurą, choroby wątroby, nowotwory hormonozależne). Przed rozpoczęciem stosowania konieczna jest konsultacja ginekologiczna, ocena stanu zdrowia i wykluczenie przeciwwskazań. Pierścień dopochwowy to skuteczna i dyskretna forma antykoncepcji, która może być dobrą alternatywą dla tabletek czy plastrów, pod warunkiem przestrzegania zaleceń i regularnych wizyt kontrolnych u lekarza.
