Przeciwciała anty-TG (anty-tireoglobulinowe) to autoprzeciwciała skierowane przeciwko tyreoglobulinie – białku magazynującemu hormony tarczycy. Ich obecność jest charakterystyczna dla autoimmunologicznych chorób tarczycy, takich jak choroba Hashimoto (przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy) oraz choroba Gravesa-Basedowa (nadczynność tarczycy). Oznaczenie poziomu anty-TG we krwi jest ważnym elementem diagnostyki tych schorzeń, pozwala na potwierdzenie autoimmunologicznego podłoża choroby, ocenę ryzyka nawrotu oraz monitorowanie skuteczności leczenia. Przeciwciała anty-TG mogą być obecne także u osób zdrowych, zwłaszcza starszych, dlatego wynik badania należy interpretować w kontekście objawów klinicznych, poziomu hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4) oraz innych autoprzeciwciał (anty-TPO). Wysokie miano anty-TG wiąże się z większym ryzykiem rozwoju niedoczynności tarczycy i powikłań w przebiegu chorób autoimmunologicznych.
