Przeciwciała przeciwko mitochondriom – badania w chorobach autoimmunologicznych

Przeciwciała przeciwko mitochondriom (AMA, ang. anti-mitochondrial antibodies) to specyficzne autoprzeciwciała skierowane przeciwko antygenom znajdującym się w mitochondriach komórek. Ich obecność jest jednym z najważniejszych markerów diagnostycznych w chorobach autoimmunologicznych, zwłaszcza w pierwotnej marskości żółciowej wątroby (PBC). AMA wykrywa się u ponad 90% pacjentów z PBC, co czyni je niezwykle czułym i swoistym wskaźnikiem tej choroby. Przeciwciała te mogą pojawiać się także w innych schorzeniach, takich jak autoimmunologiczne zapalenie wątroby, twardzina układowa, toczeń rumieniowaty układowy czy niektóre postacie zapalenia mięśni. Badanie AMA polega na oznaczeniu ich obecności we krwi za pomocą testów immunofluorescencyjnych lub immunoenzymatycznych (ELISA). Wynik dodatni, zwłaszcza przy wysokim mianie, wskazuje na konieczność dalszej diagnostyki w kierunku chorób wątroby i innych schorzeń autoimmunologicznych. Warto pamiętać, że AMA mogą pojawić się także przejściowo u osób zdrowych, szczególnie po infekcjach wirusowych, dlatego interpretacja wyników powinna być zawsze powiązana z obrazem klinicznym i innymi badaniami laboratoryjnymi. Wczesne wykrycie AMA pozwala na szybkie wdrożenie leczenia i monitorowanie postępu choroby, co ma kluczowe znaczenie dla rokowania pacjenta.