Rak jajnika uchodzi za „cichego zabójcę kobiet”, gdyż przez długi czas nie daje jednoznacznych objawów. We wczesnych stadiach występują nietypowe, rozproszone dolegliwości: wzdęcia, uczucie pełności, szybka sytość, niestrawność, bóle podbrzusza, zmiany rytmu wypróżnień, niekiedy ból krzyża, przewlekłe zmęczenie, rzadziej krwawienia międzymiesiączkowe. W zaawansowanym stadium mogą pojawić się powiększenie obwodu brzucha, utrata apetytu i masy ciała. Diagnostyka opiera się na USG przezpochwowym, markery nowotworowe (CA-125), rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa. Decydujące jest wykonanie laparoskopii i pobranie wycinka. Leczenie polega głównie na operacji usunięcia macicy, jajników i zajętych tkanek oraz chemioterapii – często także terapii celowanej (inhibitory PARP, leki antyangiogenne). Ryzyko zachorowania wzrasta u kobiet z mutacjami BRCA1/BRCA2, dlatego w rodzinach obciążonych rakiem wskazana jest konsultacja genetyczna. Badania profilaktyczne pozwalają na wykrycie zmian w początkowym stadium, co znacznie zwiększa szansę na całkowite wyleczenie.