Rak migdałka, najczęściej migdałka podniebiennego, to złośliwy nowotwór jamy ustnej, zaliczany do nowotworów głowy i szyi. Choroba ta dotyka najczęściej osoby po 50. roku życia, zdecydowanie częściej mężczyzn niż kobiety. Głównymi czynnikami ryzyka są przewlekłe palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu oraz zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), szczególnie typem 16. Objawy raka migdałka są początkowo niespecyficzne i mogą być mylone z przewlekłym zapaleniem gardła lub anginą. Do najczęstszych symptomów należą: jednostronny ból gardła, trudności w połykaniu, uczucie obecności ciała obcego, powiększenie migdałka, owrzodzenie lub guz w jamie ustnej, krwawienie, nieprzyjemny zapach z ust, powiększenie węzłów chłonnych szyi, a w zaawansowanych przypadkach – utrata masy ciała i ogólne osłabienie. Diagnostyka polega na dokładnym badaniu laryngologicznym, pobraniu wycinka do badania histopatologicznego oraz wykonaniu badań obrazowych (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, USG szyi). Leczenie raka migdałka zależy od stopnia zaawansowania choroby – w początkowych stadiach stosuje się chirurgiczne usunięcie guza (często z limfadenektomią), radioterapię lub leczenie skojarzone. W zaawansowanych przypadkach konieczna jest chemioterapia. W ostatnich latach coraz większe znaczenie mają terapie celowane i immunoterapia, zwłaszcza u pacjentów z dodatnim statusem HPV. Rehabilitacja po leczeniu obejmuje wsparcie logopedyczne, psychologiczne oraz dietetyczne. Wczesne wykrycie choroby znacząco poprawia rokowanie i szanse na całkowite wyleczenie.
