Rektoskopia to endoskopowe badanie diagnostyczne umożliwiające ocenę błony śluzowej odbytnicy i dolnej części esicy. Jest to jedno z podstawowych badań w diagnostyce chorób dolnego odcinka przewodu pokarmowego, takich jak krwawienia z odbytu, przewlekłe biegunki, bóle brzucha, podejrzenie nowotworów, polipów, zapaleń czy szczelin odbytu. Wskazaniem do rektoskopii są także kontrola po leczeniu chorób proktologicznych oraz pobieranie wycinków do badań histopatologicznych. Przebieg badania rozpoczyna się od przygotowania pacjenta – dzień wcześniej zaleca się lekkostrawną dietę, a na kilka godzin przed badaniem podaje się lewatywę oczyszczającą. Pacjent układa się w pozycji leżącej na lewym boku z podkurczonymi nogami. Lekarz wprowadza do odbytu sztywny rektoskop (rurkę o długości 20–30 cm), przez który ogląda śluzówkę odbytnicy i esicy. Badanie trwa zwykle kilka minut i jest mało bolesne, choć może powodować uczucie parcia lub dyskomfortu. W trakcie rektoskopii można pobrać wycinki, usunąć polipy lub zatrzymać krwawienie. Ryzyko powikłań jest niewielkie, ale obejmuje krwawienie, perforację ściany jelita, infekcje i reakcje wazowagalne (omdlenia). Po badaniu pacjent może wrócić do codziennych czynności, choć przez kilka godzin może odczuwać wzdęcia lub lekkie dolegliwości brzuszne. Rektoskopia to skuteczne i bezpieczne narzędzie w diagnostyce chorób odbytnicy, pozwalające na wczesne wykrycie zmian nowotworowych i innych patologii.
