Ropień okołomigdałkowy to powikłanie bakteryjnego zapalenia migdałków podniebiennych (anginy), polegające na nagromadzeniu ropy w tkankach otaczających migdałek. Objawy ropnia są znacznie cięższe niż w przypadku zwykłej anginy: bardzo silny, jednostronny ból gardła, trudności w połykaniu, szczękościsk, gorączka, powiększenie i bolesność węzłów chłonnych szyi, obrzęk podniebienia i przemieszczenie migdałka ku środkowi gardła. Pacjent mówi „z kluską w gardle”, ma ślinotok i często nie jest w stanie szeroko otworzyć ust. W odróżnieniu od anginy, ropień okołomigdałkowy wymaga pilnej interwencji lekarskiej – konieczne jest nacięcie i drenaż ropnia oraz antybiotykoterapia. Nieleczony ropień może prowadzić do groźnych powikłań, takich jak ropowica szyi, zapalenie śródpiersia czy sepsa. Angina natomiast przebiega z obustronnym bólem gardła, gorączką, powiększeniem migdałków i nalotami, ale bez szczękościsku i asymetrii gardła.
