Śpiączka hipoglikemiczna – co to za choroba, objawy, przyczyny i jakie leczenie

Śpiączka hipoglikemiczna to stan zagrożenia życia spowodowany gwałtownym spadkiem poziomu glukozy we krwi (hipoglikemia), prowadzący do utraty przytomności i zaburzeń funkcji mózgu. Najczęściej występuje u osób z cukrzycą leczonych insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, ale może dotyczyć także osób bez cukrzycy (np. w przebiegu chorób wątroby, nowotworów, zaburzeń hormonalnych). Przyczyną śpiączki hipoglikemicznej jest niedostateczna podaż glukozy do mózgu, co prowadzi do zaburzeń świadomości, drgawek, śpiączki, a w skrajnych przypadkach – do trwałych uszkodzeń neurologicznych lub śmierci. Objawy poprzedzające śpiączkę to: głód, osłabienie, poty, drżenie rąk, niepokój, bladość, kołatanie serca, zaburzenia widzenia, splątanie, agresja, trudności w mówieniu. W miarę pogłębiania się hipoglikemii pojawiają się zaburzenia świadomości, utrata przytomności, drgawki, śpiączka. Najczęstsze przyczyny to: zbyt duża dawka insuliny lub leków, pominięcie posiłku, intensywny wysiłek fizyczny, spożycie alkoholu, błędy w leczeniu cukrzycy, choroby wątroby, nowotwory trzustki (insulinoma), niedoczynność nadnerczy. Leczenie śpiączki hipoglikemicznej polega na natychmiastowym podaniu glukozy dożylnie (20–40 ml 20–40% roztworu), w przypadku braku dostępu do żyły – domięśniowo glukagonu. Po odzyskaniu przytomności należy podać węglowodany doustnie i monitorować poziom glukozy. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie i interwencja – każda minuta opóźnienia zwiększa ryzyko powikłań neurologicznych. Profilaktyka polega na edukacji pacjentów z cukrzycą, regularnym monitorowaniu glikemii, dostosowaniu dawek leków, unikanie pomijania posiłków i spożycia alkoholu. Śpiączka hipoglikemiczna to stan nagły, wymagający natychmiastowej pomocy medycznej i hospitalizacji.