Surogatka (macierzyństwo zastępcze) to rozwiązanie, po które coraz częściej sięgają osoby mające trudności z naturalnym zajściem w ciążę. Polega ono na powierzeniu kobiecie (surogatce) donoszenia i urodzenia dziecka dla innej pary lub osoby samotnej. Wyróżnia się dwa główne rodzaje: surogację tradycyjną (gdzie surogatka jest biologiczną matką dziecka, bo komórki jajowe pochodzą od niej i zapłodnienie następuje najczęściej przez inseminację) oraz surogację gestacyjną (ang. gestational carrier), gdzie zapłodniona in vitro komórka jajowa dawczyni lub przyszłej matki zostaje wszczepiona do macicy surogatki. Macierzyństwo zastępcze wymaga decyzji etycznych, prawnych i medycznych – w większości krajów europejskich przepisy są restrykcyjne i precyzują warunki, jakie musi spełnić zarówno surogatka, jak i rodzice zamierzający przyjąć dziecko. Proces obejmuje badania medyczne, wsparcie psychologiczne, precyzyjne umowy oraz, niejednokrotnie, wynagrodzenie surogatki. Temat wzbudza kontrowersje etyczne, ale dla wielu rodzin jest jedyną szansą na posiadanie potomstwa. Kluczowa jest opieka lekarska (monitorowanie ciąży, wsparcie psychologiczne) oraz jasność roli i praw wszystkich stron, zarówno z punktu widzenia przyszłego dziecka, jak i rodziny surogatki.
