Uzależnienie od dopalaczy, czyli substancji psychoaktywnych o nieznanym lub zmiennym składzie, to rosnący problem zdrowotny i społeczny. Dopalacze działają na ośrodkowy układ nerwowy, mogą wywoływać euforię, pobudzenie, halucynacje, ale także lęki, agresję, zaburzenia świadomości i poważne powikłania somatyczne. Rozpoznanie uzależnienia jest trudne, bo objawy bywają niespecyficzne i często maskowane przez użytkownika. Najczęstsze sygnały ostrzegawcze to: nagłe zmiany nastroju, drażliwość, wycofanie społeczne, pogorszenie wyników w nauce lub pracy, utrata zainteresowań, kłopoty z pamięcią i koncentracją, nieuzasadnione wydatki, zaniedbywanie obowiązków, częste infekcje, bóle głowy, nudności, zaburzenia snu, a także ślady po zażywaniu substancji (np. poparzenia, rany, zmiany na skórze). Charakterystyczne są epizody psychoz, napady paniki, omamy, a w skrajnych przypadkach – utrata przytomności, drgawki, zatrzymanie krążenia. Bliscy powinni zwrócić uwagę na ukrywanie opakowań, zapachów, podejrzane przedmioty i izolowanie się. Leczenie uzależnienia polega na detoksykacji, terapii psychologicznej i wsparciu psychiatrycznym. Kluczowa jest szybka reakcja, edukacja oraz współpraca z lekarzem i terapeutą.
