Wapń jest jednym z najważniejszych minerałów w organizmie człowieka. Odpowiada za budowę kości i zębów, przewodnictwo nerwowe, krzepnięcie krwi, skurcze mięśni i prawidłową pracę serca. Dzienne zapotrzebowanie na wapń zależy od wieku, płci i stanu fizjologicznego (największe u dzieci, kobiet w ciąży i osób starszych). Niedobór wapnia objawia się skurczami mięśni, drętwieniem kończyn, łamliwością paznokci, próchnicą, zaburzeniami rytmu serca, osteoporozą, a u dzieci – krzywicą i opóźnionym wzrostem. Przyczyną niedoboru może być niewłaściwa dieta, zaburzenia wchłaniania, choroby nerek, niedobór witaminy D, nadczynność tarczycy lub przytarczyc. Diagnostykę opiera się na badaniach krwi (poziom wapnia całkowitego i zjonizowanego), ocenie stanu kości (densytometria) oraz wywiadzie. Leczenie niedoboru wapnia polega na suplementacji, zmianie diety (nabiał, zielone warzywa, orzechy, ryby), leczeniu chorób podstawowych i uzupełnianiu witaminy D. Nadmiar wapnia również jest szkodliwy – może prowadzić do kamicy nerkowej i zaburzeń rytmu serca.
