Cukrzyca, zwłaszcza typu 2, rozwija się często podstępnie i przez długi czas może nie dawać wyraźnych objawów. Wczesne symptomy bywają niespecyficzne, dlatego tak ważna jest czujność i regularne badania profilaktyczne, zwłaszcza u osób z grup ryzyka (nadwaga, otyłość, nadciśnienie, obciążenia rodzinne). Do najczęstszych wczesnych objawów należą: wzmożone pragnienie (polidypsja) i częste oddawanie moczu (poliuria), spowodowane wysokim poziomem glukozy we krwi, który prowadzi do zwiększonego wydalania wody przez nerki. Często pojawia się także suchość w ustach, przewlekłe zmęczenie, senność, osłabienie i trudności z koncentracją. Inne symptomy to nagły spadek masy ciała mimo prawidłowego lub zwiększonego apetytu (szczególnie w cukrzycy typu 1), nawracające infekcje (zwłaszcza dróg moczowych, skóry, jamy ustnej), wolniejsze gojenie się ran, świąd skóry, zaburzenia widzenia (przemijające zamglenie obrazu), mrowienie i drętwienie kończyn. U kobiet mogą wystąpić częstsze infekcje intymne, u mężczyzn – zaburzenia erekcji. Warto pamiętać, że niektóre osoby mogą nie odczuwać żadnych objawów, a cukrzyca zostaje wykryta przypadkowo w badaniach laboratoryjnych. Wczesne rozpoznanie i leczenie cukrzycy pozwala uniknąć groźnych powikłań, takich jak choroby serca, nerek, oczu czy uszkodzenia nerwów. Kluczowe są regularne badania poziomu glukozy we krwi, zdrowy styl życia, aktywność fizyczna i kontrola masy ciała.
