Wyuczona bezradność to stan psychiczny, w którym osoba przestaje podejmować próby zmiany swojej sytuacji, nawet jeśli pojawia się realna szansa na poprawę. Jest wynikiem powtarzających się doświadczeń porażki, braku kontroli nad sytuacją lub przewlekłego stresu. Objawy to apatia, brak motywacji, poczucie bezsensu, wycofanie społeczne, obniżona samoocena i skłonność do depresji. Wyuczona bezradność często prowadzi do problemów w pracy, szkole, relacjach i zdrowiu psychicznym. Przezwyciężenie tego stanu wymaga pracy nad zmianą sposobu myślenia – pomocna jest terapia poznawczo-behawioralna, która uczy rozpoznawania negatywnych schematów i budowania poczucia sprawczości. Ważne jest wyznaczanie sobie małych, osiągalnych celów, celebrowanie sukcesów i korzystanie ze wsparcia bliskich. Aktywność fizyczna, rozwijanie zainteresowań i udział w grupach wsparcia również pomagają odzyskać kontrolę nad życiem. W przypadku nasilonych objawów warto skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą. Wyuczoną bezradność można przezwyciężyć, budując nowe, pozytywne doświadczenia i wzmacniając wiarę we własne możliwości.
