Zaburzenia afektywne dwubiegunowe, dawniej nazywane psychozą maniakalno-depresyjną, to poważne zaburzenie psychiczne charakteryzujące się naprzemiennymi okresami manii (podwyższonego nastroju, pobudzenia, nadaktywności, zmniejszonej potrzeby snu, impulsywności) i depresji (obniżony nastrój, apatia, brak energii, myśli samobójcze). Okresy remisji mogą trwać od kilku tygodni do miesięcy lub lat. Przyczyny to czynniki genetyczne, zaburzenia neuroprzekaźników, stres, urazy psychiczne. Diagnoza opiera się na wywiadzie psychiatrycznym, obserwacji objawów i skalach oceny nastroju. Leczenie obejmuje farmakoterapię (stabilizatory nastroju, leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne), psychoterapię, psychoedukację i wsparcie rodziny. Nieleczone zaburzenie dwubiegunowe prowadzi do poważnych konsekwencji społecznych, zawodowych i zdrowotnych. Wczesna diagnoza i kompleksowa terapia pozwalają na kontrolę objawów i poprawę jakości życia.
