Zapalenie błony naczyniowej oka – jak objawia się uveitis i jak wygląda leczenie?

Zapalenie błony naczyniowej oka (uveitis) to złożona grupa chorób obejmujących zapalenie tęczówki, ciała rzęskowego i naczyniówki. Objawia się zaczerwienieniem oka, ostrym bólem, światłowstrętem, łzawieniem oraz spadkiem ostrości wzroku. Pacjent często zgłasza „mgłę” przed oczami, widzenie plam, osłabienie kontrastu. W zapaleniu przedniego odcinka (najczęstszym) dominuje ból i światłowstręt. Uveitis może mieć charakter ostry, nawracający lub przewlekły, a przyczyny obejmują choroby autoimmunologiczne (np. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba Behçeta, reumatoidalne zapalenie stawów), infekcje (toksoplazmoza, gruźlica, opryszczka, półpasiec), urazy, a także czynniki idiopatyczne. Uveitis grozi powikłaniami: zrostami tęczówkowo-soczewkowymi, jaskrą wtórną, zaćmą czy obrzękiem plamki żółtej. Diagnoza opiera się na badaniu lampą szczelinową, pomiarze ciśnienia śródgałkowego, oftalmoskopii i badaniach serologicznych oraz obrazowych (OCT, USG). Leczenie polega na miejscowych lub ogólnoustrojowych glikokortykosteroidach, lekach immunosupresyjnych, antybiotykach (w infekcyjnych postaciach) i kroplach rozszerzających źrenicę (cykloplegiki). Wznowy są częste, dlatego chory powinien być pod stałą opieką okulistyczną i reumatologiczną. Kluczem do zachowania wzroku jest szybka diagnoza, ścisła współpraca ze specjalistami i eliminacja czynników zaostrzających.