Zespół złego wchłaniania to stan, w którym przewód pokarmowy nie jest w stanie prawidłowo przyswajać składników odżywczych z pożywienia. Objawia się przewlekłą biegunką, utratą masy ciała, osłabieniem, niedokrwistością, niedoborami witamin i minerałów, obrzękami, zaburzeniami wzrostu u dzieci. Przyczyny zespołu złego wchłaniania są liczne: celiakia, choroba Leśniowskiego-Crohna, mukowiscydoza, przewlekłe zapalenie trzustki, resekcje jelit, infekcje pasożytnicze, nietolerancje pokarmowe. Diagnostyka obejmuje badania laboratoryjne (morfologia, żelazo, witaminy, elektrolity), badania kału (tłuszcz, krew utajona), testy wchłaniania (np. test D-ksylozowy), endoskopię z biopsją jelita oraz badania obrazowe. Leczenie polega na terapii choroby podstawowej, suplementacji niedoborów, stosowaniu diety eliminacyjnej, enzymów trawiennych, probiotyków i wsparciu dietetycznym. W ciężkich przypadkach konieczne jest żywienie dojelitowe lub pozajelitowe. Wczesne rozpoznanie i kompleksowa opieka pozwalają na poprawę jakości życia i uniknięcie powikłań. Zespół złego wchłaniania wymaga współpracy gastroenterologa, dietetyka i innych specjalistów.
