Złamanie kości ramiennej to uraz częsty u dzieci (upadki podczas zabaw) i osób starszych (osteoporoza, upadki z wysokości), ale również u młodych, aktywnych osób na skutek urazów podczas uprawiania sportu czy wypadków. Najczęstsze objawy to miejscowy ból, obrzęk, zasinienie, deformacja stawu ramiennego lub ramienia, ograniczenie ruchomości i niemożność uniesienia ręki. Diagnostyka polega na fizykalnej ocenie uszkodzenia, wykonaniu zdjęcia RTG, a niekiedy tomografii komputerowej. Leczenie zależy od typu złamania — prostych złamań bez przemieszczenia nie operuje się, lecz unieruchamia opatrunkiem Desaulta lub temblakiem. W złamaniach ze znacznym przemieszczeniem kości konieczny może być zabieg chirurgiczny (zespolenie śrubami, gwoździem). Okres rehabilitacji zależy od wieku i rodzaju złamania — wczesne wdrożenie ćwiczeń zapobiega przykurczom i ograniczeniu ruchomości stawu barkowego. Najważniejszy jest powrót funkcji ręki poprzez indywidualnie dobrany program rehabilitacyjny i ścisłą współpracę ze specjalistą.