Zaburzenia neurologiczne to szeroka grupa schorzeń, które mogą wpływać na funkcjonowanie całego organizmu – od ruchu, przez zmysły, po zdolności poznawcze i emocje. „Życie za mgłą” to metafora codzienności wielu osób zmagających się z takimi problemami jak stwardnienie rozsiane, padaczka, migrena, choroba Parkinsona, neuropatie czy encefalopatie. Objawy bywają bardzo różne: przewlekłe zmęczenie, zaburzenia koncentracji, problemy z pamięcią, drętwienia, zaburzenia równowagi, bóle głowy, tiki, drgawki, zaburzenia widzenia, trudności w mowie, a nawet zmiany osobowości. Często są one niespecyficzne i długo pozostają niezdiagnozowane, co potęguje frustrację i poczucie niezrozumienia. Diagnostyka neurologiczna opiera się na szczegółowym wywiadzie, badaniu fizykalnym, testach obrazowych (MRI, CT), badaniach laboratoryjnych i neurofizjologicznych (EEG, EMG). Leczenie zależy od przyczyny – stosuje się farmakoterapię, rehabilitację, wsparcie psychologiczne, a w niektórych przypadkach zabiegi operacyjne. Życie z zaburzeniem neurologicznym wymaga cierpliwości, współpracy z zespołem specjalistów i wsparcia bliskich. Kluczowe jest wczesne rozpoznanie, regularna kontrola i holistyczne podejście do zdrowia, obejmujące zarówno ciało, jak i psychikę.
