Nico Rosberg to jedna z najbardziej niezwykłych postaci współczesnej Formuły Jeden. Syn legendarnego Keke Rosberga, mistrza świata z początku lat osiemdziesiątych, od urodzenia otoczony był atmosferą wielkiego sportu. Urodzony w Monako, ale wychowany w wielojęzycznym i międzynarodowym środowisku, szybko ujawnił talent, który pozwolił mu przejść przez wszystkie szczeble wyścigowej kariery.
Debiutował w Formule Jeden w barwach Williamsa, gdzie od razu pokazał się jako szybki i inteligentny kierowca. Jednak prawdziwy przełom przyszedł dopiero wtedy, gdy dołączył do Mercedesa – początkowo jako partner Michaela Schumachera, później jako główny rywal Lewisa Hamiltona. Ich rywalizacja w latach dwutysięcznych dziesiątych była jednym z najgorętszych pojedynków we współczesnym sporcie. Dwa odmienne charaktery, dwa różne style jazdy, a pomiędzy nimi jeden cel – tytuł mistrza świata.
W roku dwa tysiące szesnastym Nico Rosberg osiągnął to, czego pragnął od dzieciństwa – zdobył mistrzostwo świata Formuły Jeden, pokonując Hamiltona w brutalnej, psychologicznej i technicznej wojnie trwającej cały sezon. Kilka dni później ogłosił zakończenie kariery. To był gest nieoczekiwany, ale wymowny – postawił kropkę w momencie największego triumfu, odchodząc jako zwycięzca.
Po wycofaniu się z wyścigów Nico nie zniknął z mediów. Został analitykiem, komentatorem, a także inwestorem i promotorem zrównoważonych technologii. Jego kariera to opowieść o inteligencji, cierpliwości i osobistym spełnieniu. Nie potrzebował dziesięciu tytułów – wystarczył jeden, zdobyty na własnych warunkach, by dołączyć do elity.
