Philippe Alliot był jedną z tych postaci, które trudno zaszufladkować. Charyzmatyczny, kontrowersyjny, niezwykle szybki i jednocześnie podatny na błędy – przez lata wzbudzał emocje zarówno wśród fanów, jak i zespołów, w których się ścigał. Jego kariera była pełna wzlotów i upadków, ale zawsze niosła ze sobą autentyczność i pasję, która czyniła go jednym z najbardziej rozpoznawalnych francuskich kierowców lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.
Urodził się w Voves w regionie Centre-Val de Loire i od początku był zafascynowany wyścigami. Jego droga wiodła przez klasyczne szczeble kariery – Formułę Renault, Formułę Trzy, aż po Formułę Trzy Tysiące, gdzie zdobył mistrzostwo w sezonie tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym czwartym. Szybko awansował do Formuły Jeden, gdzie zadebiutował w zespole RAM Racing. Był to jednak trudny debiut – zespół nie dysponował konkurencyjnym bolidem, a Alliot musiał ratować się indywidualnymi popisami, które nie zawsze kończyły się sukcesem.
Prawdziwe uznanie zdobył dopiero w barwach Larrousse i Ligier. W tych zespołach, choć nadal średniakach, miał okazję pokazać swoją szybkość. Potrafił uzyskiwać bardzo dobre wyniki w kwalifikacjach, ale często zdarzały mu się incydenty podczas wyścigów. Jego styl jazdy był pełen ekspresji, ale też ryzykowny – często balansował na granicy, czasem ją przekraczając, co przyniosło mu reputację kierowcy nieprzewidywalnego.
Po odejściu z Formuły Jeden nie zakończył kariery – wręcz przeciwnie, rozpoczął drugi, równie interesujący rozdział. Z sukcesami startował w wyścigach prototypów, m.in. dla Peugeota, z którym walczył w Le Mans i innych prestiżowych rundach. W roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym trzecim stanął na podium legendarnego dwudziestoczterogodzinnego wyścigu we Francji, co było potwierdzeniem jego klasy jako kierowcy długodystansowego.
Po zakończeniu kariery wyścigowej, Alliot nie zniknął z mediów. Stał się komentatorem i ekspertem, często wypowiadając się bez ogródek o stanie francuskiego motorsportu. Był znany z ciętego języka, trafnych analiz i gotowości do krytyki, co uczyniło go barwną i ważną postacią także poza torem.
Philippe Alliot był kierowcą nieidealnym, ale autentycznym. Jego droga pełna była trudnych zakrętów, ale też momentów prawdziwego blasku. W historii francuskich wyścigów pozostaje postacią wyrazistą – kimś, kto nigdy nie bał się być sobą i zawsze jechał na pełnym gazie.
