Raymond Sommer był jedną z najbardziej fascynujących postaci wyścigów samochodowych lat trzydziestych i czterdziestych, choć jego imię nie pojawia się dziś tak często, jak na to zasługuje. Urodzony w okolicach Paryża, w rodzinie o bogatych tradycjach, od najmłodszych lat interesował się sportem, a motoryzacja szybko stała się jego największą pasją. Sommer należał do tej grupy kierowców, którzy nie potrzebowali wielkich zespołów, by osiągać sukcesy – często startował jako prywatny zawodnik i właśnie w tym tkwiła jego wyjątkowość.
Jego kariera rozpoczęła się od spektakularnych sukcesów w wyścigach długodystansowych. Największym z nich było zwycięstwo w dwudziestoczterogodzinnym Le Mans, które odniósł wspólnie z Luigi Chinettim. Sommer przejechał wówczas ogromną większość dystansu samodzielnie, co uczyniło z niego symbol wytrwałości i niezłomności. W latach trzydziestych ścigał się bolidami Alfa Romeo i Maserati, rywalizując z potęgami takimi jak Mercedes i Auto Union. Często musiał radzić sobie bez zaplecza technicznego, pokonując rywali nie mocą silnika, lecz wolą walki.
Styl jazdy Sommera był płynny, ale niezwykle intensywny. Potrafił utrzymać maksymalne tempo przez wiele godzin, a jego odporność psychiczna i fizyczna stały się legendą. Po wojnie wrócił na tory, mimo że wielu jego rówieśników zakończyło kariery. Startował w pierwszych sezonach Formuły Jeden, reprezentując Francję i swoją nieustanną pasję do ścigania. Niestety, zginął tragicznie w wyścigu w Cadours, w bolidzie Ferrari, który prowadził jako prywatny kierowca.
Raymond Sommer to przykład zawodnika, który nigdy nie przestał wierzyć w siłę charakteru. Był wojownikiem samotnym, ale zawsze skutecznym. Choć jego nazwisko nie widnieje wśród mistrzów świata, jego duch walki i oddanie wyścigom sprawiają, że pozostaje w pamięci jako jeden z najbardziej inspirujących francuskich kierowców w historii.
