Choć druga generacja Renault Clio uchodzi za jeden z bardziej udanych miejskich modeli początku dwudziestego pierwszego wieku, nie jest wolna od wad. Produkowany przez wiele lat i w różnych specyfikacjach, Clio II ujawnia szereg problemów technicznych, które szczególnie dają się we znaki po przekroczeniu pewnego przebiegu. Wśród najczęściej zgłaszanych usterek dominują te związane z silnikami, układem elektronicznym oraz zawieszeniem, a ich charakter często zależy od wersji silnikowej i warunków eksploatacji.
Silniki benzynowe, choć z reguły trwałe i relatywnie łatwe w obsłudze, potrafią sprawiać problemy. W jednostkach o małej pojemności często pojawiają się nieszczelności układu dolotowego, wycieki oleju spod pokrywy zaworów, a także zużycie cewek zapłonowych. Zdarzają się trudności z odpalaniem na zimno, a także nierówna praca silnika spowodowana zabrudzoną przepustnicą lub uszkodzonym czujnikiem położenia wału korbowego. Jednostki o większej pojemności, szczególnie w wersjach sportowych, bywają bardziej niezawodne mechanicznie, ale wymagają regularnej obsługi i wymiany rozrządu w odpowiednich odstępach czasu, by uniknąć kosztownych awarii.
Silniki wysokoprężne, chwalone za oszczędność i elastyczność, również nie są pozbawione słabych punktów. Najczęściej problematyczne okazują się wtryskiwacze, które po latach pracy ulegają zużyciu i powodują trudności z rozruchem, szarpanie podczas jazdy lub nierówną pracę jednostki. Nierzadko dochodzi też do zapowietrzania się układu paliwowego, co skutkuje nieregularnym dopływem paliwa i gaśnięciem silnika. W egzemplarzach intensywnie eksploatowanych zdarzają się także usterki turbosprężarki, a w skrajnych przypadkach – poważniejsze awarie wynikające z zaniedbań w serwisowaniu.
Wiele niedogodności w codziennym użytkowaniu Renault Clio II wiąże się z elektroniką, która – mimo technicznego postępu – bywa zawodna. Szczególnie uciążliwe okazują się awarie centralnego zamka, problemy z zamkiem klapy bagażnika oraz zacinające się siłowniki drzwi. Często zawodzi również układ wspomagania kierownicy, który w nowszych wersjach oparty jest na elektronice, a nie tradycyjnej hydraulice. W starszych egzemplarzach występują także problemy z działaniem zestawu wskaźników – pulsujące kontrolki, błędne wskazania licznika czy chwilowy zanik podświetlenia to objawy, które kierowcy znają aż nazbyt dobrze.
Nie można zapomnieć o zawieszeniu, które – choć komfortowe i dobrze zestrojone – z biegiem lat traci swoje właściwości. Najczęściej zużyciu ulegają amortyzatory, tuleje wahaczy, końcówki drążków kierowniczych oraz łożyska kół. Objawia się to nie tylko stukami podczas jazdy, ale także pogorszeniem prowadzenia, co bywa szczególnie niebezpieczne przy wyższych prędkościach. Tylna belka, znana z wielu francuskich konstrukcji, potrafi z czasem korodować i tracić sztywność, zwłaszcza w autach nieoszczędzanych przez pogodę i warunki drogowe. W wielu przypadkach niezbędna okazuje się kompleksowa regeneracja zawieszenia, szczególnie jeśli auto ma służyć przez kolejne lata.
Pomimo tych usterek, Renault Clio II cieszy się opinią samochodu, którego można utrzymać w dobrej kondycji przy niewielkich kosztach, o ile przestrzega się podstawowych zasad serwisowych. Regularna wymiana płynów, kontrola układów elektronicznych i terminowa obsługa silnika to klucz do bezproblemowej eksploatacji. W rękach świadomego właściciela, nawet wiekowe Clio potrafi odwdzięczyć się niezawodnością i ekonomią, które stanowią o jego długowieczności i niesłabnącej popularności.
