Renault Scénic pierwszej generacji to jeden z pionierów segmentu kompaktowych minivanów w Europie. Auto pojawiło się na rynku w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych jako odmiana popularnego Megane i szybko zdobyło uznanie rodzin szukających przestronnego i funkcjonalnego pojazdu do codziennego użytku. Pomimo dość kontrowersyjnej sylwetki, zwłaszcza po pierwszym liftingu, Scénic oferował bardzo praktyczne wnętrze, elastyczne fotele oraz niezłe wyposażenie jak na swoje czasy. Dziś, jako auto z rynku wtórnego, model ten nadal ma swoich zwolenników, ale trzeba mieć świadomość, że eksploatacja tego pojazdu może nie być wolna od problemów. Warto więc przyjrzeć się zarówno jego mocnym stronom, jak i najczęstszym usterkom, które mogą spotkać właścicieli.
Największą zaletą Scénica pierwszej generacji jest bez wątpienia przestrzeń kabinowa i uniwersalność wnętrza. Dzięki wysokiej linii dachu, przesuwanym i wyjmowanym fotelom tylnym oraz płaskiej podłodze, auto oferowało znakomite możliwości aranżacji przestrzeni bagażowej i pasażerskiej. Dla rodzin z dziećmi było to auto idealne – z dużą ilością schowków, stolikami w oparciach siedzeń i wygodnym dostępem do każdego z miejsc. Również zawieszenie zestrojone zostało z myślą o komforcie jazdy, co szczególnie cenią sobie kierowcy poruszający się po drogach gorszej jakości.
Pod maską można było znaleźć zarówno jednostki benzynowe, jak i wysokoprężne. Benzynowe silniki o pojemności od 1.4 do 2.0 litra były konstrukcyjnie proste i przy odpowiedniej obsłudze potrafiły służyć przez długie lata. Diesel 1.9 dTi i późniejszy 1.9 dCi oferowały niezłe osiągi i niskie zużycie paliwa, ale w tej drugiej wersji zaczęły pojawiać się problemy typowe dla diesli z początku XXI wieku – awarie turbosprężarki, wtryskiwaczy czy kłopoty z układem wtryskowym common rail. Dodatkowo, wersje z silnikiem dCi często borykały się z awariami elektronicznych czujników i zaworów, co skutkowało błędami silnika lub trybem awaryjnym.
Wielu użytkowników Renault Scénic I narzeka na awaryjność elektryki, co jest jednym z najbardziej znanych i powtarzalnych problemów tego modelu. Problemy z centralnym zamkiem, niedziałające elektryczne szyby, wariujące wskazania deski rozdzielczej czy niereagujące czujniki to niemal codzienność dla wielu właścicieli. Niestety, usuwanie tych usterek często wiąże się z rozbieraniem tapicerki, wymianą wiązek lub naprawą elektroniki, co może być czasochłonne i kosztowne.
Równie problematyczne bywają elementy zawieszenia, szczególnie w autach z większym przebiegiem. Wahacze, łączniki stabilizatora, końcówki drążków – wszystko to wymaga regularnej kontroli, a części oryginalne nie należą do najtańszych. Do tego dochodzą problemy z układem hamulcowym – zapiekające się zaciski lub nierównomierne zużycie klocków potrafią przysporzyć niejednemu właścicielowi dodatkowych wydatków. Warto też pamiętać o słabej odporności antykorozyjnej w pierwszych rocznikach – nadkola, progi i dolne partie drzwi to miejsca, które warto dokładnie sprawdzić przed zakupem.
Mimo tych niedogodności, Renault Scénic I ma swoje atuty. Wersje po liftingu oferowały poprawioną stylistykę, lepsze wyciszenie i unowocześnione wnętrze, które nawet dziś może uchodzić za funkcjonalne. Auto dobrze się prowadzi, zapewnia przyzwoity komfort jazdy i, jeśli jest odpowiednio zadbane, potrafi odwdzięczyć się wieloletnią eksploatacją bez poważnych problemów. Warto jednak zwracać uwagę na historię serwisową, unikać egzemplarzy z zaniedbanym układem elektrycznym i zawsze sprawdzać stan zawieszenia oraz ewentualne ogniska korozji.
Renault Scénic I to samochód, który potrafi zaskoczyć pozytywnie przestronnością, komfortem i funkcjonalnością, ale wymaga od właściciela nieco cierpliwości i systematyczności w serwisowaniu. Dobrze utrzymany egzemplarz będzie nadal świetnym wyborem dla osób potrzebujących taniego, rodzinnego auta, pod warunkiem że przyszły użytkownik zaakceptuje specyfikę francuskiej techniki i jej kaprysy, szczególnie w dziedzinie elektroniki.
