SangYup Lee to postać, która zrewolucjonizowała postrzeganie południowokoreańskiej motoryzacji na arenie międzynarodowej. Zamiast naśladować stylistykę europejską czy amerykańską, Lee odważnie zaproponował nowy język designu – emocjonalny, nowoczesny i nasycony unikalną tożsamością kulturową. Jako główny projektant Hyundaia, Lee nie tylko tworzy samochody – on buduje nową narrację o tym, czym jest współczesna mobilność z Azji.
Swoją edukację zdobywał w ArtCenter College of Design w Kalifornii, a pierwsze doświadczenia zawodowe zdobył pracując dla Porsche, General Motors oraz Bentleya. W każdej z tych firm nauczył się innego podejścia – od niemieckiej precyzji, przez amerykański rozmach, aż po brytyjski luksus. Ta mieszanka doświadczeń zaowocowała unikalnym stylem, który z czasem stał się jego znakiem rozpoznawczym.
Do Hyundaia dołączył w drugiej połowie drugiej dekady dwudziestego pierwszego wieku i bardzo szybko objął stanowisko szefa globalnego designu. Od tego momentu koreański producent przeszedł niesamowitą metamorfozę. Modele takie jak Ioniq 5, Ioniq 6 czy nowa Sonata pokazały, że Hyundai potrafi wyznaczać trendy zamiast je gonić. Lee stworzył język stylistyczny oparty na czystych formach, silnych światłocieniach i odważnym wykorzystaniu geometrii. Jego projekty są jednocześnie futurystyczne i przystępne, a przy tym bardzo konsekwentne wizualnie.
Styl Lee to manifest wiary w przyszłość. Jego samochody często przypominają studyjne koncepty, które niespodziewanie trafiają do produkcji bez większych zmian. Nie boi się eksperymentować z oświetleniem, materiałami czy aerodynamiką. Każdy nowy model spod jego ręki to krok w kierunku redefinicji estetyki codziennej mobilności.
W oczach obserwatorów motoryzacyjnego świata SangYup Lee to jeden z największych wizjonerów współczesnego designu. Nie tylko zbudował nowy wizerunek Hyundaia, ale też pokazał, że Azja może być liderem stylistycznych innowacji. Jego dziedzictwo będzie mierzone nie tylko liczbą zaprojektowanych modeli, ale przede wszystkim wpływem, jaki wywarł na sposób myślenia o samochodzie jako produkcie kultury, a nie tylko techniki.
