W świecie rajdów samochodowych, gdzie adrenalina miesza się z ryzykiem, a inżynieria ma za zadanie ujarzmić nieokiełznane siły natury i technologii, nazwisko Sergio Limone znaczy więcej, niż mogłoby się wydawać. Ten włoski inżynier był jednym z głównych architektów najbardziej szalonych i jednocześnie legendarnych maszyn w historii rajdów – samochodów Grupy B, które na zawsze odmieniły ten sport i wyobrażenia o granicach osiągów na szutrowych i asfaltowych trasach.
Limone rozpoczął swoją przygodę z motoryzacją w Turynie, gdzie ukończył studia inżynierskie, a następnie trafił do zespołu Abarth, będącego wówczas technicznym ramieniem Fiata. W czasach, gdy włoskie marki szukały swojej tożsamości w motorsporcie, Limone wniósł do zespołu precyzję i świeże podejście do projektowania układów napędowych i zawieszeń. Już na początku lat siedemdziesiątych brał udział w tworzeniu modeli 124 i 131 Abarth, które z sukcesami ścigały się w mistrzostwach świata.
Prawdziwa legenda zaczęła się jednak w kolejnej dekadzie, gdy na scenę wkroczyła Grupa B. To właśnie Sergio Limone był głównym inżynierem stojącym za Lancią 037 – ostatnim tylnonapędowym autem, które zdobyło mistrzostwo świata w rajdach. W czasach, gdy rywale stawiali na napęd na cztery koła, Lancia pod wodzą Limone udowodniła, że przy odpowiedniej konstrukcji i odwadze można jeszcze wygrywać w starym stylu.
Kiedy jednak przyszłość wyraźnie wskazywała kierunek rozwoju, to on nadzorował narodziny kolejnej legendy – Lancii Delta S4. Samochodu, który łączył napęd na cztery koła z podwójnym doładowaniem – turbosprężarką i kompresorem – tworząc bezprecedensowy układ z potężną mocą i fenomenalną reakcją na gaz. Delta S4 była szybka, przerażająca i piękna w swojej brutalności. Choć Grupa B zakończyła się tragicznie, to inżynierski kunszt Limone został doceniony na całym świecie.
Styl pracy Sergio Limone zawsze opierał się na śmiałych decyzjach, odwadze w eksperymentowaniu i umiejętności patrzenia w przyszłość. Nie był typem konstruktorów zamkniętych w laboratoriach – był obecny na testach, słuchał kierowców, rozumiał ich potrzeby i potrafił błyskawicznie reagować. Był inżynierem, który ufał instynktowi, ale zawsze podpierał go wiedzą i doświadczeniem.
Dziedzictwo Limone to nie tylko maszyny, które tworzył, ale też filozofia budowania samochodów rajdowych jako żywych organizmów – nie tylko zbioru części, ale jedności celu, mocy i kontroli. Fani motorsportu pamiętają jego dzieła z nabożnym szacunkiem, bo wiedzą, że to właśnie on pomógł stworzyć epokę, której nie da się już powtórzyć.
