Silnik 2.0 Duratorq TDCi 130 KM ZSD‑420 to mocniejsza odmiana klasycznego diesla Forda, przeznaczona dla użytkowników oczekujących wyższej dynamiki oraz większej elastyczności – zwłaszcza w modelach użytkowych, jak Transit czy Ranger z pełnym załadunkiem. Dysponuje mocą 130 KM (przy 3500 obr./min) oraz momentem dochodzącym do 340 Nm (już przy 1800 obr./min), co znacząco poprawia komfort i bezpieczeństwo przy wyprzedzaniu oraz w górzystym terenie. Do zalet tej jednostki zaliczają się: bardzo dobre osiągi – silnik bez trudu radzi sobie ze startem spod świateł i długą jazdą autostradową, spora kultura pracy (lepiej wyciszony i wibrujący przy wyższych prędkościach niż słabsze wersje), a także niskie, jak na gabaryty auta oraz moc, zużycie paliwa (realnie 7,5–8,5 l/100 km). Użytkownicy chwalą wytrzymałość turbosprężarki (przy regularnej wymianie oleju), szybkie rozgrzewanie się zimą i niską awaryjność układu wtryskowego. Typowe bolączki? Przede wszystkim wrażliwość na filtr cząstek stałych (DPF) przy jeździe miejskiej i krótkich trasach: DPF wymaga regularnego wypalania na dłuższej trasie, a zaniedbania mogą prowadzić do utraty mocy i drogich napraw osprzętu. Spotyka się wycieki oleju (pokrywa zaworów, turbo), zużycie napinacza i pasków rozrządu oraz okresowe awarie czujników ciśnienia doładowania. Awaryjność dwumasy i sprzęgła wzrasta przy dynamicznym stylu jazdy i w użytkowanych, często przeładowanych egzemplarzach. Krótkie trasy i zaniedbania serwisowe pokazują szybki spadek kondycji silnika (błędy EGR, wycieki), natomiast zadbane egzemplarze słyną z trwałości. Podsumowując, 2.0 Duratorq TDCi 130 KM ZSD‑420 polecamy dla osób szukających większej dynamiki w aucie dostawczym lub użytkowym – zapewnia satysfakcjonujące osiągi i relatywnie tani serwis, pod warunkiem, że unika się ekstremalnych zaniedbań i dba o częsty serwis olejowy oraz układu DPF.
Strona główna Silniki – opinie, awarie, wady i zalety Silnik 2.0 Duratorq TDCi 130 KM ZSD‑420 – Ford – modele: Transit, Ranger, Tourneo,...
