Bazowa wersja silnika 2.0 Duratorq TDCi 90 KM ZSD‑420 to motor adresowany dla użytkowników szukających minimum kosztów zakupowych, prostoty serwisu i taniej obsługi w długim okresie. Osiągi – 90 KM, moment 220–250 Nm – wystarczają do spokojnej jazdy oraz utrzymywania prędkości na trasie, ale jazda z pełnym obciążeniem wymaga planowania manewrów na trasie. Największe zalety: niskie spalanie (rzadko przekracza 7 l/100 km), prosta budowa bez zaawansowanego osprzętu, długowieczność głównych podzespołów i możliwość naprawiania większości usterek w tzw. tanim warsztacie. Użytkownicy chwalą brak drogiego DPF w początkowych rocznikach, bardzo tanie podstawowe czynności serwisowe (rozrząd, wtryski, EGR) oraz odporność na „polskie paliwo”. Typowe wady: słaba dynamika z pełnym ładunkiem, głośna praca na niskich i wysokich obrotach, podatność na stare, klasyczne bolączki Fordowskich diesli (wycieki oleju, luzy w układzie napinaczy rozrządu, sporadyczne awarie alternatora i drobnych czujników). Wielu użytkowników narzeka na leniwą reakcję na gaz oraz szybkie zużycie sprzęgła w aucie ciężko eksploatowanym. Po 200–250 tys. km typowe są wycieki spod pokrywy i sporadyczna konieczność wymiany osprzętu – jednak koszt napraw i dostępność części to ogromy atut tej wersji. Podsumowanie: dla osób oczekujących minimalnych wydatków i spokojnej eksploatacji (mały biznes, lekka dostawka, auto do jazd lokalnych) ta wersja 2.0 TDCi ZSD‑420 to ekonomiczne, przewidywalne, łatwo naprawialne źródło napędu – pod warunkiem regularnej wymiany oleju i natychmiastowego reagowania na początkowe oznaki wycieków.
Strona główna Silniki – opinie, awarie, wady i zalety Silnik 2.0 Duratorq TDCi 90 KM ZSD‑420 – Ford – modele: Transit, Ranger, Tourneo,...
