Silnik 3.0 TD 1KZ-TE to legendarna, turbodoładowana jednostka Toyoty wykorzystywana w modelach Land Cruiser (90, 95, 120) i HiLux od połowy lat 90. do ok. 2010 roku. Opracowany pod kątem wytrzymałości do jazdy terenowej, 4-cylindrowy, ośmiozaworowy diesel z żeliwnym blokiem, mechaniczną pompą wtryskową (wersje stare) lub elektronicznym sterowaniem (nowsze), turbo o stałej geometrii i napędzie na koła zębate. Silnik generuje 125 KM przy 3600 obr./min i solidny moment 287 Nm przy 2000 obr./min. Największe zalety tej jednostki to legendarna wytrzymałość, odporność na kiepską jakość paliwa, łatwość przystosowania do warunków off-roadowych (bardzo dobre chłodzenie, prosta konstrukcja), niskie koszty naprawy oraz wybitna trwałość (przebiegi 500–600 tys. km bez generalnego remontu to standard w wyprawowych Toyotach). Motor wyjątkowo rzadko ulega poważnym awariom, można go prowadzić na „byle czym” i każda, nawet najbardziej oddalona stacja obsługi jest w stanie go naprawić. Spalanie zależne od masy auta i warunków – ok. 9–11 l/100 km, w ciężkim Land Cruiserze do 12 l/100 km w trudnym terenie. Wady: bardzo archaiczna kultura pracy (klekot, wibracje, głośność na jałowym i pod obciążeniem), niska dynamika (przyspieszenie powyżej 14 s do 100 km/h, szczególnie w pełni załadowanym aucie) oraz rosnące zużycie paliwa przy autostradowych prędkościach. W egzemplarzach powyżej 250–300 tys. km spotykane są wycieki spod uszczelki głowicy, sporadyczne pękanie głowicy i typowe dla Toyoty trudności rozruchowe zimą na starych świecach żarowych. Użytkownicy cenią jednak pewność, prostotę i bezawaryjność – to napęd do pracy w trudnych warunkach, nie do komfortowej jazdy po autostradzie.
Strona główna Silniki – opinie, awarie, wady i zalety Silnik 3.0 TD 8V 125KM 1KZ-TE – Toyota Land Cruiser, Hilux –...
