Skoda Fabia trzeciej generacji, która zadebiutowała w 2014 roku, od początku była przedstawiana jako model dojrzalszy, nowocześniejszy i lepiej dopracowany od poprzedniczki. Producent obiecywał nie tylko większą precyzję wykonania i lepsze wyposażenie, ale przede wszystkim wyższą niezawodność – i rzeczywiście, wiele niezależnych rankingów potwierdza, że Fabia III wypada bardzo dobrze na tle konkurencji. Jednak jak w przypadku każdego samochodu, rzeczywistość bywa bardziej złożona niż marketingowe hasła. Pytanie, czy Fabia III faktycznie jest tak niezawodna, jak się o niej mówi, warto rozłożyć na kilka aspektów – od jakości wykonania, przez trwałość silników, po typowe problemy, które pojawiają się z biegiem lat.
Pod względem konstrukcyjnym Fabia III powstała na nowej, lżejszej platformie koncernu Volkswagen (MQB A0), co pozwoliło na poprawienie osiągów i obniżenie zużycia paliwa. Auto urosło względem poprzednika, zyskało ostrzejsze linie, nowocześniejszy wygląd i lepiej przemyślane wnętrze. Użytkownicy docenili solidność wykonania, intuicyjną obsługę i stosunkowo wysoką jakość materiałów jak na segment B. Systemy multimedialne, asystenci jazdy i praktyczne rozwiązania typu Simply Clever były dobrze przyjęte zarówno wśród prywatnych nabywców, jak i w dużych flotach.
Jeśli chodzi o niezawodność, najwięcej zależy od wybranej wersji silnikowej. W gamie benzynowej dominują trzycylindrowe jednostki 1.0 MPI i 1.0 TSI, które – mimo sceptycyzmu niektórych kierowców wobec downsizingu – okazały się zaskakująco trwałe. Wersja wolnossąca 1.0 MPI uchodzi za praktycznie bezobsługową, choć oferuje przeciętne osiągi. Z kolei wersja doładowana, czyli 1.0 TSI, mimo skomplikowania technicznego, nie cierpi na wcześniejsze problemy z rozrządem, znane z 1.2 TSI – warunkiem jest regularna wymiana oleju i jazda na rozgrzanym silniku. Wysokociśnieniowy wtrysk paliwa i turbosprężarka nie sprawiają poważnych problemów, o ile kierowca nie katuje silnika i nie zaniedbuje przeglądów.
Diesle, czyli 1.4 TDI CR, dostępne głównie we wczesnych rocznikach, są oszczędne i zaskakująco dynamiczne, ale mniej komfortowe w codziennym użytkowaniu ze względu na wyraźne wibracje i głośniejszą pracę. Trwałość tych jednostek jest dobra, ale warto pamiętać o regularnym czyszczeniu układu dolotowego i pilnowaniu kondycji wtryskiwaczy. W mieście, przy krótkich dystansach, problemem może być filtr DPF – typowe zjawisko w każdej współczesnej jednostce wysokoprężnej.
Dużą poprawę zauważono także w trwałości zawieszenia i elementów eksploatacyjnych. W przeciwieństwie do poprzednich generacji, Fabia III nie boryka się masowo z wybijającymi się tulejami czy łącznikami stabilizatora. Owszem, przy bardzo wysokich przebiegach trzeba liczyć się z wymianą typowych elementów, ale nie są to usterki, które pojawiają się zaskakująco wcześnie. Problemy z elektroniką? Zdarzają się sporadycznie – dotyczy to głównie czujników parkowania, niedziałających portów USB lub błędów systemów multimedialnych po aktualizacjach, ale są to usterki bardziej irytujące niż groźne.
Użytkownicy najczęściej chwalą Fabię III za niskie koszty utrzymania, prostotę obsługi, dobrą dostępność części zamiennych i solidną mechanikę. Rzadko pojawiają się opinie o poważnych awariach, a te, które się pojawiają, dotyczą głównie egzemplarzy z dużymi przebiegami lub zaniedbanym serwisem.
Podsumowując – tak, Skoda Fabia III naprawdę może być uznana za niezawodne auto w swojej klasie, zwłaszcza w wersjach z wolnossącym silnikiem benzynowym lub poprawionym 1.0 TSI. Trwałość mechaniczna, dopracowana elektronika, odporność zawieszenia i dobre wyniki w testach awaryjności potwierdzają, że ten model zasłużenie zbiera pochwały. Oczywiście, jak w każdym aucie – wiele zależy od użytkownika. Przy regularnym serwisie i odpowiedzialnej eksploatacji, Fabia III potrafi przejechać setki tysięcy kilometrów bez poważniejszych problemów.
