Thierry Bolloré to postać, która przez wiele lat pozostawała w cieniu wielkich liderów francuskiego przemysłu samochodowego, by nagle znaleźć się na pierwszym planie w najbardziej krytycznym momencie dla jednej z największych marek w Europie. Jego kariera w świecie motoryzacji jest historią szybkich awansów, trudnych decyzji i prób przywrócenia równowagi w firmie pogrążonej w chaosie po głośnym upadku poprzedniego lidera. Choć jego czas u sterów Renault był krótki, pozostawił po sobie wyraźny ślad i pokazuje, jak trudna jest rola następcy charyzmatycznego, ale kontrowersyjnego przywódcy.
Thierry Bolloré zaczynał swoją karierę poza przemysłem motoryzacyjnym. Przez wiele lat pracował w firmie Michelin, gdzie zdobył szerokie doświadczenie w zarządzaniu produkcją i organizacją międzynarodowych struktur. Jego talent dostrzegł Carlos Ghosn, który wciągnął go do Renault i uczynił jednym z kluczowych członków swojego zespołu. Bolloré pełnił różne funkcje w koncernie, ale to właśnie po zatrzymaniu Ghosna w Japonii w dwa tysiące osiemnastym roku został jego bezpośrednim następcą. Przejmował władzę w chwili kryzysu zaufania, gwałtownych spadków sprzedaży i napięć w relacjach z Nissanem.
Jako prezes Renault, Bolloré starał się przywrócić normalność i uporządkować struktury zarządzania. Jego działania były jednak często odbierane jako zbyt konserwatywne lub zbyt mocno osadzone w modelu wypracowanym przez Ghosna. Z jednej strony chciał utrzymać silny sojusz z Nissanem, z drugiej musiał zmagać się z brakiem zaufania po stronie japońskich partnerów. Jego styl zarządzania był analityczny, skupiony na procesach i wynikach, ale brakowało mu charyzmy i zdolności do budowania szerokiego poparcia, szczególnie w czasie wewnętrznych napięć w firmie.
W dwa tysiące dziewiętnastym roku, zaledwie rok po objęciu stanowiska, został nagle odwołany przez nowego przewodniczącego rady nadzorczej. Choć decyzja była zaskakująca, wielu widziało w niej próbę odcięcia się od dziedzictwa Ghosna i rozpoczęcia nowego rozdziału pod zupełnie innym kierunkiem. Bolloré nie zniknął jednak z rynku. Wkrótce trafił do brytyjskiego Jaguara Land Rovera, gdzie został dyrektorem generalnym i miał za zadanie przeprowadzić firmę przez okres transformacji w stronę elektromobilności.
Dziedzictwo Thierry’ego Bolloré to opowieść o człowieku, który objął władzę w jednym z najtrudniejszych momentów w historii Renault, próbując utrzymać kurs i odbudować pozycję firmy. Choć nie udało mu się zrealizować wszystkich założeń, jego decyzje w tamtym okresie uchroniły koncern przed większym chaosem. Był człowiekiem systemu, który wierzył w procedury, strategię i długofalowe planowanie. Dla wielu analityków pozostaje przykładem technokraty, który nie miał szansy rozwinąć skrzydeł w warunkach politycznego napięcia i wewnętrznych konfliktów. Mimo to jego rola w historii europejskiej motoryzacji jest nie do przecenienia, bo pokazał, że nawet w cieniu wielkich liderów potrzebni są ci, którzy potrafią utrzymać strukturę w ruchu, gdy świat dookoła się chwieje.
