Tom Kristensen to nazwisko, które nieodłącznie kojarzy się z Le Mans. Duński kierowca przeszedł do historii jako rekordzista tego prestiżowego wyścigu, triumfując na francuskim torze aż dziewięć razy. Jego kariera jest nie tylko świadectwem nieprzeciętnego talentu i żelaznej dyscypliny, ale także dowodem, że w sportach wytrzymałościowych nie zawsze wygrywa ten, kto jest najszybszy, lecz ten, kto jest najdokładniejszy, najbardziej konsekwentny i potrafi zachować zimną krew przez całą dobę.
Kristensen urodził się w Danii i od najmłodszych lat chłonął atmosferę motorsportu. Jego ojciec również startował w wyścigach, co miało ogromny wpływ na przyszłą drogę młodego Toma. W latach dziewięćdziesiątych próbował swoich sił w różnych seriach wyścigowych – od Formuły Trzy po japońskie mistrzostwa, gdzie zdobywał doświadczenie i doskonalił swój warsztat. Wielokrotnie był bliski awansu do Formuły Jeden, lecz los skierował go na inne tory – dosłownie i w przenośni.
Prawdziwy przełom nastąpił w roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym siódmym, gdy jako debiutant zwyciężył w Le Mans. To był początek legendy. Choć w kolejnych latach zmieniał zespoły i samochody, jego reputacja rosła. Gdy związał się z Audi, rozpoczęła się złota era – wspólnie z Frankiem Bielą, Emanuele Pirro i później z Dindo Capello oraz Allanem McNishem, Kristensen stał się filarem niepokonanej formacji.
Styl jazdy Kristensena był perfekcyjny. Jeździł równo, nie popełniał błędów, potrafił dostosować się do każdych warunków – od ulewy po nocną mgłę. Był nie tylko kierowcą, ale też strategiem i liderem zespołu. W padoku cieszył się olbrzymim szacunkiem – zarówno jako sportowiec, jak i jako człowiek. Jego etyka pracy, skromność i nieustanna chęć rozwoju sprawiły, że był wzorem dla młodszych kolegów i naturalnym ambasadorem wyścigów długodystansowych.
Kristensen zakończył karierę z dziewięcioma zwycięstwami w Le Mans, co do dziś pozostaje rekordem niepobitym. Ale jego dziedzictwo to nie tylko liczby. To sposób, w jaki budował zespołową atmosferę, w jaki motywował partnerów i jak – nawet po przegranych – potrafił stanąć na podium z godnością. W świecie motorsportu zapisał się jako król Le Mans, ale dla wielu był kimś więcej – ikoną klasy, wytrwałości i sportowej duszy.
