Tom Sneva nie wyglądał jak typowy mistrz wyścigów. Z wykształcenia był nauczycielem matematyki, który jeszcze na początku lat siedemdziesiątych prowadził zajęcia w szkole średniej. A jednak to właśnie ten skromny, rzeczowy mężczyzna zapisał się na kartach historii amerykańskiego motorsportu jako jeden z najodważniejszych i najbardziej konsekwentnych kierowców swoich czasów. Urodzony w Stanach Zjednoczonych w stanie Waszyngton, od najmłodszych lat fascynował się samochodami i prędkością. Na torze łączył chłodną kalkulację z odwagą, która wielokrotnie prowadziła go na granicę możliwości maszyny i człowieka.
Jego droga do sławy rozpoczęła się w seriach lokalnych, gdzie szybko zyskał reputację niezwykle szybkiego i technicznie precyzyjnego zawodnika. Prawdziwy przełom przyszedł jednak, gdy dołączył do zespołu Parnelli Jonesa, a następnie do prestiżowej ekipy Penske. To właśnie z tym zespołem osiągnął swoje pierwsze wielkie sukcesy w serii IndyCar, a jego umiejętności kwalifikacyjne przeszły do legendy. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych został pierwszym człowiekiem, który w oficjalnej czasówce Indianapolis pięćset przekroczył średnią prędkość dwustu mil na godzinę – czyn, który zapewnił mu nie tylko pole position, ale i trwałe miejsce w historii tego sportu.
Sneva miał jednak trudne relacje z zespołami. Był perfekcjonistą, który nie znosił kompromisów. Jego upór prowadził do konfliktów, zwłaszcza w kwestiach technicznych. Choć zdobywał kolejne pole positions, wygrana w Indianapolis przez wiele lat wymykała mu się z rąk. Zawsze coś stawało na przeszkodzie – awaria, wypadek lub pech. Aż wreszcie w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych nadeszła upragniona chwila. W barwach niewielkiego zespołu Bignotti-Cotter, Sneva odniósł swoje zwycięstwo w najsłynniejszym wyścigu Ameryki, spełniając marzenie, które ścigał przez całą dekadę.
Styl jazdy Snevy był spektakularny i precyzyjny zarazem. Potrafił pokonywać zakręty na granicy przyczepności, ale nigdy nie tracił kontroli. Był jak nauczyciel matematyki, który przeniósł swoje równania na asfalt – z równą precyzją, ale o wiele większym ryzykiem. W czasach, gdy wiele bolidów nie wybaczało najmniejszego błędu, Sneva zyskiwał reputację kierowcy, który zawsze znajdzie najszybszą linię przejazdu.
Po zakończeniu kariery Sneva pozostał obecny w świecie motorsportu, dzieląc się doświadczeniem i komentując wydarzenia dla mediów. Zyskał szacunek nie tylko jako mistrz torów owalnych, ale również jako człowiek, który nigdy nie zapomniał, skąd przyszedł. Do dziś uważany jest za jednego z najbardziej utalentowanych kierowców swojej epoki, którego droga do sukcesu była równie emocjonująca, jak jego występy na torze.
