Toyota Yaris od lat uchodzi za jedno z najbardziej niezawodnych aut miejskich na rynku, ale nawet w tak solidnej konstrukcji są roczniki, które wyróżniają się szczególnie niską awaryjnością. Wybierając używanego Yarisa, warto zwrócić uwagę nie tylko na przebieg i historię serwisową konkretnego egzemplarza, ale również na generację i konkretny rocznik, ponieważ niektóre z nich okazały się wyjątkowo trwałe, odporne na zużycie i wolne od problemów typowych dla danego okresu produkcji. Na przestrzeni ponad dwóch dekad produkcji modelu można wyraźnie wskazać lata, które użytkownicy i mechanicy zgodnie oceniają jako najlepsze pod względem bezawaryjności.
Za jedne z najbardziej niezawodnych uchodzą roczniki końcowe pierwszej generacji Yarisa, czyli lata dwa tysiące trzy do dwa tysiące pięć. To okres, w którym model był już technologicznie dopracowany, a wszelkie typowe dla wcześniejszych lat dziecięce choroby zostały wyeliminowane. Silniki benzynowe jednej i zero oraz jednej i trzech dziesiątych litra w tym okresie cechowały się wzorową trwałością, nie miały jeszcze problemów z wyciekami ani nadmiernym zużyciem oleju, a zawieszenie i elementy układu kierowniczego były proste i łatwe w naprawach. Wersje z tymi jednostkami bez problemu pokonują po dwieście tysięcy kilometrów i więcej bez poważniejszych awarii, a jedynymi usterkami są zwykle zużyte gumowe elementy i drobne problemy z elektryką.
Drugim okresem, który zbiera bardzo dobre opinie, są roczniki od dwa tysiące dziewiątego do dwa tysiące dwunastego, czyli końcówka drugiej i początek trzeciej generacji. To czas, kiedy Yaris nadal korzystał z prostych, atmosferycznych silników benzynowych, które nie miały jeszcze nadmiernych komplikacji technicznych. Jednostka jednej i trzech dziesiątych litra była wtedy szczególnie chwalona za niskie zużycie paliwa, brak kosztownych podzespołów i bardzo dobre znoszenie eksploatacji miejskiej. Modele z tych roczników mają również lepsze zabezpieczenie antykorozyjne niż ich poprzednicy, a jakość spasowania wnętrza i ogólna solidność wykonania stoją na bardzo wysokim poziomie.
Na uwagę zasługują też roczniki od dwa tysiące piętnastego do dwa tysiące siedemnastego, czyli okres produkcji trzeciej generacji po faceliftingu. To wtedy Toyota znacząco poprawiła jakość materiałów wykończeniowych, zaktualizowała układ hybrydowy i zastosowała ulepszenia w zawieszeniu. Szczególnie wersje hybrydowe z tych lat uchodzą za niemal bezawaryjne, a ich użytkownicy rzadko zgłaszają jakiekolwiek problemy związane z napędem. Przekładnia e-CVT działa płynnie, silnik spalinowy nie wykazuje oznak zużycia nawet przy większych przebiegach, a elementy elektroniki pokładowej są znacznie trwalsze niż w pierwszych egzemplarzach trzeciej generacji.
Wśród nowszych roczników bardzo dobrze wypadają pierwsze dwa lata czwartej generacji – dwa tysiące dwudziesty i dwa tysiące dwudziesty pierwszy. Choć trudno jeszcze mówić o długoterminowej trwałości, pierwsze opinie właścicieli wskazują na bardzo niską awaryjność, udany układ hybrydowy najnowszej generacji i dobrze zaprojektowane podzespoły mechaniczne. Silnik jednej i pięciu dziesiątych litra w nowej wersji, oparty na sprawdzonej konstrukcji, pracuje niezawodnie, a poprawiona platforma TNGA-B zapewnia lepsze prowadzenie i wyższą odporność mechaniczną całej konstrukcji. Co ważne, nowe Yarisy zbierają bardzo dobre noty także pod względem zabezpieczenia antykorozyjnego i jakości lakieru – co nie zawsze było mocną stroną wcześniejszych generacji.
Podsumowując, najmniej awaryjne roczniki Yarisa to przede wszystkim końcówka pierwszej generacji, środek drugiej, późna faza trzeciej oraz wczesne egzemplarze czwartej generacji. Wybierając używany egzemplarz z tych lat, zyskuje się największą szansę na bezproblemową eksploatację, oczywiście pod warunkiem że auto było odpowiednio serwisowane i nie ma za sobą poważnych zaniedbań. Toyota od lat udowadnia, że niezawodność nie musi być skomplikowana – wystarczy dobrze zaprojektowany silnik, rozsądna eksploatacja i dbałość o podstawowe przeglądy, by samochód bezproblemowo służył przez wiele lat.
