Choć na pierwszy rzut oka zawieszenie i układ kierowniczy wydają się mieć niewielki związek z wysokością składki ubezpieczenia OC, w rzeczywistości ich pośredni wpływ bywa większy, niż wielu kierowców przypuszcza. Obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej teoretycznie nie zależy od stanu technicznego pojazdu, ponieważ jego stawki wyliczane są przede wszystkim na podstawie danych kierowcy, modelu auta, jego historii i miejsca rejestracji. Jednak to, w jakim stanie jest samochód, może realnie przełożyć się na ryzyko szkody, a co za tym idzie – na ocenę kierowcy przez ubezpieczyciela w dłuższym okresie czasu.
Zawieszenie i układ kierowniczy odpowiadają bezpośrednio za prowadzenie pojazdu, zachowanie auta na zakrętach, reakcję na nierówności i nagłe manewry. Gdy są zużyte, ich działanie staje się mniej precyzyjne, a samochód może wykazywać tendencję do myszkowania, opóźnionej reakcji na skręt kierownicy, nieprzewidywalnych przechyłów nadwozia czy nawet chwilowej utraty kontaktu kół z nawierzchnią. To wszystko zwiększa ryzyko kolizji, szczególnie przy wyższych prędkościach lub w trudnych warunkach pogodowych. A każda kolizja, nawet drobna, trafia do bazy ubezpieczycieli, obniżając zniżki i wpływając na wzrost składki w przyszłości.
Dodatkowym czynnikiem ryzyka są modyfikacje zawieszenia i układu kierowniczego – zwłaszcza te przeprowadzone niezgodnie z homologacją pojazdu. Obniżenie auta, montaż gwintowanego zawieszenia, zwiększenie kąta pochylenia kół czy zmiana przełożenia przekładni kierowniczej mogą poprawić osiągi lub wygląd samochodu, ale z punktu widzenia ubezpieczyciela stanowią ingerencję w konstrukcję mającą wpływ na bezpieczeństwo. W przypadku szkody, zwłaszcza z udziałem osób trzecich, firma ubezpieczeniowa może domagać się opinii rzeczoznawcy, a w skrajnym przypadku próbować ograniczyć swoją odpowiedzialność, powołując się na zmiany wpływające na sterowność pojazdu.
Niektóre firmy ubezpieczeniowe pytają przy zawieraniu polisy o modyfikacje pojazdu – w tym zawieszenia i układu kierowniczego – traktując takie zmiany jako potencjalnie podnoszące ryzyko. Kierowcy, którzy dokonali tego typu przeróbek, mogą otrzymać wyższą składkę lub warunek wykluczający ochronę w określonych sytuacjach. Z kolei kierowcy, którzy regularnie serwisują swoje auto, przechodzą przeglądy techniczne bez zastrzeżeń i nie uczestniczą w kolizjach, mogą zyskać miano klientów bezszkodowych, co przekłada się na coraz niższe stawki OC.
Choć ubezpieczyciel nie zagląda pod maskę czy podwozie w chwili wystawiania polisy, to każda szkoda może stać się punktem wyjścia do dokładniejszej analizy stanu pojazdu. W przypadku poważnego wypadku, w którym przyczyną okaże się np. pęknięty wahacz, luz w przekładni kierowniczej albo zużyty amortyzator prowadzący do utraty panowania nad pojazdem, ubezpieczyciel może dochodzić swoich roszczeń w ramach regresu u właściciela auta, powołując się na zaniedbania techniczne.
Podsumowując – choć zawieszenie i układ kierowniczy nie wpływają bezpośrednio na wysokość składki OC w chwili jej obliczania, to ich stan ma znaczenie w kontekście bezpieczeństwa i historii szkód. Zużyte lub nieprawidłowo zmodyfikowane podzespoły mogą zwiększyć ryzyko wypadku, a to w dłuższej perspektywie przekłada się na wyższe koszty ubezpieczenia. Dlatego dbanie o zawieszenie i układ kierowniczy to nie tylko kwestia komfortu jazdy, ale także realna inwestycja w spokojną przyszłość za kierownicą.
