Wielu kierowców obawia się, że regularne poruszanie się w zatłoczonym mieście, gdzie konieczne jest częste zatrzymywanie się i ruszanie, może przyspieszyć zużycie elementów układu napędowego. Szczególną uwagę zwraca się na koło dwumasowe, które w teorii powinno tłumić drgania skrętne silnika i poprawiać komfort pracy skrzyni biegów. Jednak w praktyce jazda w korku może stać się dla tego elementu jednym z najtrudniejszych wyzwań, zwłaszcza gdy nie towarzyszy jej właściwa technika jazdy.
Koło dwumasowe składa się z dwóch części połączonych mechanizmem sprężyn i tłumików, których zadaniem jest neutralizowanie nagłych zmian momentu obrotowego. W normalnych warunkach pracy, podczas spokojnej jazdy z ustabilizowaną prędkością, element ten działa z dużą rezerwą wytrzymałości. Problem pojawia się jednak wtedy, gdy silnik zmuszany jest do ciągłego ruszania z niskich obrotów, przyspieszania, zatrzymywania się i ponownego startu, a więc w warunkach charakterystycznych dla miejskiego zatoru.
Podczas ruszania spod świateł, z parkingu czy przy pokonywaniu krótkich odcinków w korku, koło dwumasowe musi przejąć ogromną ilość impulsów o zmiennej sile i częstotliwości. Gdy kierowca wciska pedał gazu i sprzęgło niemal jednocześnie, moment trafia do układu napędowego w sposób nagły, a tłumiki w dwumasie muszą wyłapać różnice w prędkościach obrotowych między silnikiem a skrzynią biegów. Przy częstym powtarzaniu takich cykli, zwłaszcza w połączeniu z gwałtownym puszczaniem sprzęgła, dochodzi do mechanicznego przeciążenia układu tłumienia, co prowadzi do szybszego zużycia sprężyn i łożysk znajdujących się wewnątrz koła.
W korkach szczególnie niebezpieczne jest delikatne „pełzanie” do przodu z półsprzęgłem, czyli jazda bez pełnego rozłączenia lub połączenia napędu. Taka technika, choć pozornie pozwala na płynność, w rzeczywistości powoduje stałe tarcie i grzanie się tarczy sprzęgła, a także pracę dwumasy w stanie ciągłego naprężenia. Sprężyny wewnątrz mechanizmu nie mają czasu na odpoczynek, a obciążenie przechodzi na elementy cierne, co może prowadzić do powstawania luzów, stuków i drgań, które w niedługim czasie przełożą się na realną awarię.
Dodatkowym zagrożeniem dla koła dwumasowego jest sposób ruszania na wzniesieniu. Kierowcy niechętnie używają hamulca ręcznego, polegając na balansowaniu między sprzęgłem a gazem. W efekcie dwumasa absorbuje pełny moment już przy ruszaniu, często pod dużym obciążeniem i przy niskich obrotach. To idealny przepis na przegrzanie układu i uszkodzenie wewnętrznych elementów tłumiących, które nie są przystosowane do tak intensywnego użycia.
Nie oznacza to jednak, że jazda w korkach musi automatycznie prowadzić do zniszczenia koła dwumasowego. Wiele zależy od stylu jazdy i stanu technicznego innych podzespołów. Jeżeli sprzęgło pracuje prawidłowo, silnik nie generuje nadmiernych drgań, a kierowca unika przeciągania ruszania i nie trzyma auta na półsprzęgle, koło dwumasowe może bez problemu przetrwać wiele tysięcy kilometrów w ruchu miejskim. To właśnie odpowiednie nawyki, takie jak pełne rozłączanie sprzęgła na postoju, łagodne puszczanie pedału i unikanie nagłych szarpnięć, pozwalają znacząco wydłużyć jego trwałość.
Podsumowując, jazda w korkach nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia koła dwumasowego, ale może znacząco przyspieszyć jego zużycie, jeśli towarzyszy jej nieprawidłowy styl prowadzenia. To delikatny element, który wymaga płynności, cierpliwości i technicznej świadomości kierowcy. Zaniedbania w tym zakresie mogą doprowadzić do kosztownej wymiany całego zestawu, dlatego warto pamiętać, że nawet w miejskim tłoku można jeździć tak, by oszczędzać nie tylko paliwo, ale i podzespoły.
