Jazda z przytrzymanym sprzęgłem na zakrętach, czyli utrzymywanie pedału sprzęgła w pozycji częściowego rozłączenia napędu podczas pokonywania łuku, jest bardzo niekorzystna dla całego układu napędowego, a szczególnie dla koła dwumasowego. W takiej sytuacji tarcza sprzęgła ślizga się między dociskiem a kołem zamachowym, co prowadzi do gwałtownego wzrostu temperatury i szybkiego zużycia okładzin. Dwumasa, której zadaniem jest tłumienie drgań skrętnych i ochrona skrzyni biegów przed szarpnięciami, jest wtedy narażona na ekstremalne obciążenia cieplne i mechaniczne. Częste przytrzymywanie sprzęgła na zakrętach prowadzi do przegrzewania sprężyn tłumiących w dwumasie, ich rozciągania i utraty elastyczności. Z czasem dwumasa traci swoje właściwości tłumiące, pojawiają się luzy, stuki i wibracje, a w skrajnych przypadkach może dojść do jej zatarcia lub rozpadnięcia. Dodatkowo, jazda na półsprzęgle zwiększa ryzyko uszkodzenia łożyska oporowego i docisku. Aby wydłużyć żywotność dwumasy i sprzęgła, należy unikać jazdy z wciśniętym sprzęgłem na zakrętach i stosować je wyłącznie do płynnego ruszania oraz zmiany biegów.
